સાવરકુંડલા વિહિપ તથા સમાજિક સંસ્થાઓ દ્વારા સમલૈંગિક વિવાહની કાનૂની માન્યતા ન આપવા રાષ્ટ્રપતિને આવેદન પાઠવવામાં આવ્યુ

વિશ્વ હિન્દુ પરિષદ સાવરકુંડલા તથા સમાજિક સંસ્થાઓ દ્વારા આવેદનપત્રમાં રજૂઆત કરાઇ હતી કે ભારતની સર્વોચ્ચ અદાલતે સમલૈંગિક અને ટ્રાન્સજેન્ડર વ્યક્તિઓ વગેરેના લગ્નના અધિકારને કાયદેસર બનાવવાનો નિર્ણય લેવાની તૈયારી દર્શાવી છે. પરંતુ આ નિર્ણય કુદરતી વિવાહ પદ્ધતિને ડાઘ સમાન બની જશે. વધુમાં જણાવાયું હતું ને ભારત દેશ આજે સામાજિક, આર્થિક ક્ષેત્રે અનેક પડકારોનો સામનો કરી રહ્યો છે, ત્યારે માનનીય સર્વોચ્ચ અદાલત દ્વારા વિષયને સાંભળવાની અને નિર્ણય લેવાની કોઇ ગંભીર જરૂર નથી. દેશના નાગરિકોની મૂળભૂત સમસ્યાઓ જેમ કે ગરીબી નાબૂદી, મક્ત શિક્ષણનો અમલ, પ્રદૂષણ મુક્ત પર્યાવરણનો અધિકાર, વસ્તી નિયંત્રણની સમસ્યા, દેશની સમગ્ર વસ્તીને અસર કરતી ગંભીર સમસ્યાઓના સંદર્ભમાં ન તો ભારતની સર્વોચ્ચ અદાલત. ત્યાં કોઇ તત્પરતા જોવા મળી નથી, ન તો કોઇ ન્યાયિક સક્રિયતા જોવા મળી છે.

ભારત વિવિધ ધર્મો, જાતિઓ, પેટા જાતિઓનો દેશ છે. આમાં, સદીઓથી, જૈવિક પુરુષ અને જૈવિક સી વચ્ચેના લગ્નને માન્યતા આપવામાં આવીછે. લગ્નની સંસ્થા એ માત્ર બે વિરોધી જાતિઓનું જોડાણ જ નથી, પણ માનવજાતની પ્રગતિ પણ છે. “લગ્ન” શબ્દની વ્યાખ્યા વિવિધ નિયમો, કૃત્યો, લેખો અને સ્ક્રિપ્ટોમાં કરવામાં આવી છે. બધા ધર્મો વિરોધી લિંગની માત્ર બે વ્યક્તિઓના લગ્નનો ઉલ્લેખ કરે છે. લગ્નને બે અલગ-અલગ જાતિના પવિત્ર જોડાણ તરીકે માન્યતા આપતા, ભારતના સમાજે, જેમ કે તે વિકસિત થયો છે, તેણે બે પક્ષો વચ્ચેના કરાર અથવા સંમતિને માન્યતા આપી નથી, જેમ કે પશ્ચિમી દેશોમાં લોકપ્રિય છે NALSA (2014) નવર્તજ જોહર (2018)ના કેસોમાં ભારતની સર્વોચ્ચ અદાલત પહેલાથી જ સમલૈંગિક અને ટ્રાન્સજેન્ડરના અધિકારોનું રક્ષણ કરી ચૂકી છે. આમ, આ સમુદાય, એકંદરે, દલિત અથવા અસમાન નથી, જેમ કે તેમના દ્વારા બનાવવામાં આવી રહ્યો છે. તેનાથી વિપરિત, ભારતની અન્ય પછાત જાતિઓ આજે પણ જાતિના આધારે શોષિત અને વંચિત છે, જેઓ હજુપણ તેમના અધિકારો માટે સુપ્રીમ કોર્ટના નિર્ણયની રાહ જોઇ રહ્યા છે. આવી સ્થિતિમાં, સમલૈંગિક લગ્નોને કાનૂની માન્યતા આપવાની માંગ એ મૂળભૂત અધિકાર નહીં પણ એક વૈધાનિક અધિકાર હોઇ શકે છે, જેનું રક્ષણ માત્ર ભારતની સંસદ દ્વારા કાયદો બનાવીને જ થઇ શકે છે.